Arjan van Arendonk (1957) volgt zijn opleiding aan de Koninklijke Academie te Den Bosch. In plaats van een neutrale ondergrond is het repeterende patroon van industrieel voorbedrukte stof de basis van de acryl-schilderijen van Arjan van Arendonk. Aanvankelijk schilderde hij nog wel eens op foto's en behang, maar stoffen genieten zijn voorkeur, waarbij hij weer de voorkeur geeft aan stoffen met bloemenpatronen. Ook dier -en vruchtmotieven verschijnen sinds enige tijd regelmatig in zijn schilderijen.
De tegenstelling tussen de uniciteit van kunst en het massaprodukt loopt als een rode draad door zijn werk. Hij beperkt zich tot het aanbrengen van een nieuwe ordening door stoffen te combineren en door dessins gedeeltelijk af te dekken met één kleur. Het herhalende patroon van de motieven op de stof boeit hem. Hij onderbreekt de regelmaat door zijn persoonlijke verftoets. Hierdoor ontstaat een geheel eigen spel tussen de industrieel vervaardigde stoffen en de originaliteit van de handeling van de kunstenaar.
"Mijn schilderijen zijn picturale uitspraken over kleur, vorm en ritmisch ordenen. Het vertrekpunt is weliswaar steeds zo'n bestaand stoffenpatroon, maar uiteindelijk kunnen mijn schilderijen raakvlakken vertonen met werk van andere kunstenaars, of daar zelfs direct naar verwijzen. Ik probeer de ordening van de stof - een eindeloze herhaling van een patroon - aan te tasten en het doek opnieuw te rangschikken en te vereenvoudigen. Wat voor de één ordening is, kan voor de ander chaos betekenen. Ordenen is een relatief begrip, maar de belangrijkste bezigheid van de mens", aldus Arjan van Arendonk.
Arjan exposeerde in 2013 in de groepsexpo 'Een nieuwe lente, een nieuw geluid'.
