Harrie Gerritz 2018

Beeldend kunstenaar Harrie Gerritz (1940, ABK Arnhem) legt zich al meer dan 40 jaar toe op het weergeven van het landschap in al zijn verschijningsvormen. Zijn gestileerde beeldtaal is direct herkenbaar.

`De voorkeur voor bepaalde vormen, die zit in je. Er huist een vier-kant in me, mijn favoriete vorm. Maar er is een andere kant, de natuur-kant van mij. Kosmische tekens, lapjes grond en de slinger-vorm van de rivieren breng ik steeds in een ander verband tot elkaar, ze vertellen elke keer een ander verhaal. Maar het werk is natuurlijk steeds verder van huis geraakt. Is een toren nog wel een toren of is het een langwerpige rechthoek met een driehoekje erop?', vertelt Gerritz. Hij vervolgt:
`De meeste van mijn schilderijen zijn onzeker. Ze hebben een aarzeling in zich. Onzeker is een schilderij dat zich niet echt ergens voor uitspreekt. Soms in het onderwerp duidelijk: dat groen is nog altijd een strook aarde, dat blauw een lucht, onmiskenbaar een landschap. Maar een schilderij zonder hoofdmotief vind ik mooi.
Grafiek is de luchtige kant van mijn werk, de songs of de marsen. Bij schilderijen ga ik dieper en dat is puur egoïstische bevrediging van mezelf. Ik maak mijn schilderijen, daar hoeft niemand iets mee, daar moet ik alleen zelf iets mee.
Ik ben grenzeloos nieuwsgierig naar beelden. Wat onderzoek ik dan? Waarom je iets doet. Wat is de essentie van het landschap en wat is de essentie van jezelf? De essentie van jezelf is dat je tot het landschap behoort: tot stof zult gij wederkeren'.

Eerdere expositie: 2015