Marianne Brouwer & Jildau Nijboer

De stad met al haar levendigheid vormt de belangrijkste inspiratiebron voor de schilderijen van Marianne Brouwer (1993). Zij schildert vanuit de directe waarneming, buiten, waarbij de confrontatie met de complexiteit en dynamiek van de scène belangrijk is. Ritmische structuren, kleur en beweging, zoals ze daar op het moment van schilderen zijn, vormen de leidraad voor het werk. Brouwer studeerde in 2016 af aan academie Minerva in Groningen. Twee jaar later studeerde Jildau Nijboer (1994) af aan dezelfde academie. Uitgangspunt voor haar schilderijen zijn fragmenten uit de alledaagse werkelijkheid. De alertheid en verwondering waarmee deze beelden worden ‘gevangen’ is ook tijdens het schilderproces van belang. Tijdens het schilderen zoekt Nijboer naar het punt waar verf omslaat in verbeelding. Wanneer transformeert een fotografisch element naar verf en andersom? Abstractie en figuratie vervloeien waardoor de voorstelling op verschillende manieren kan worden geïnterpreteerd.

Waar Brouwer uitzoomt zou je kunnen zeggen dat Nijboer meer inzoomt. Marianne Brouwer toont een geheel van indrukken waar Jildau Nijboer juist een fragment uit de grotere context haalt. Beiden spelen met de spanning tussen figuratie en abstractie. Afstanden zijn er om te slechten: wat ver weg ligt wordt dichterbij gehaald en details worden uitvergroot. Balancerend op de grens van herkenbaarheid. Beide kunstenaars zoeken naar het moment dat hen verwondert, prikkelt en inspireert. Fascinatie voor beweging en de ontdekkingstocht wat verf hen te bieden heeft, is wat beide kunstenaars bindt.